üniversitenin ilk gecesi yanımda ki kızın horlamasıyla, diğer kızın da sıktığı dişlerinin gıcırtısıyla delik deşik geçti. ertesi sabah dersimin 9 olması ve uyku uyumamam dışında bir sorun yoktu. normalde sabah 9 bazıları için çok da erken olmayan bir saat olsa da uyku düzeni hep bozuk bir insandım. horlama ve diş gıcırtısı istem dışı bir eylem olduğu için sorun etmedim. hatta dönem sonunda arkadaşıma dişlik hediye ettim. derse gitmeden üstü açık arkadaşlarımın üstünü bile örttüm . fakat bazıları için tanımadığı insanlarla aynı odada kalmak büyük bir sorun olabilir. ama okul sonunda tahammül seviyenizi tespit etmek için harika bir deneyim olduğunu söyleyebilirim.
evden üniversite için ayrılınan ilk gece
evden üniversiteye ilk kaçış denememde, televizyonun yerine fare tıkırtıları dinleyerek uyumak zorunda kaldım. sabah 8'deki derse zar zor yetiştim ve fark ettim ki aslında döne döne uyumak da bir yetenekmiş. sonuç olarak, o ilk gece farelerle arkadaş olup kahvaltımı onlarla paylaştım.
yurt hayatına girdiğim ilk gece, yan odadan gelen Bollywood melodileri eşliğinde uyumaya çalıştım. melodiye eşlik eden yanık sesli arkadaşım sağ olsun, sabah gözlerimden uyku değil, film sahneleri akıyordu. hala o melodilerin hangi filmden olduğunu çözmeye çalışıyorum.