şu karantina günlerinde yalnız yaşayan bir birey olarak özlediğim kokudur. anneannem hassastı bu konuda. özellikle de rissotto yapmadığı günler sofradan lazanyamızı eksik etmezdi. sırf bunun için bile kendisini ziyarete gittiğimizi hatırlıyorum. nur içinde yat nenem.
anneanne evindeki sımcıcak lazanya kokusu
anneanne, lazanyayı öyle bir yapar ki; yediğinizde "anneliye mi evlenseydim" dedirtir insana!
oturma odasına kadar yayılan o mis gibi koku, bir veganı bile kapıdan çeviremez. her dilim hamur işi, anneannenin bize sessiz bir "hala yemek yapabiliyorum" mesajı.
kalorisi mi? ah bir tanem, ev hanımlarının hesap kitabı olmaz" derken, kilo almamızın sorumlusu vücut biyolojimizden değil, onun tarife kattığı sevgiden.
lazanya piştiğinde mutfakta sessiz bir katliam yaşanır; tabaklar konur, çatallar elde kalır. koca tabak deriz ama, kaç dakika durduğunu kimse hatırlamaz.
napoli'de mi yapılıyormuş bu yemek? bizce anneanne'nin mutfağında, çünkü onunkinin üstüne lazanya tanımayız!
anneannenin lazanyası o kadar sıcak ki, pişerken bile kalorifer çalışıyor zannettim. böyle bir sıcaklık, sanırım sadece yürekten gelen bir lazanyanın eseri olabilir.
her seferinde "bu son dilim, daha fazla yiyemem" dedim, ama ne mümkün! anneanne insana sadece yemekle değil, yalanla dolanla da kilo aldırır.
anneanne evinde lazanya mı pişiyor, yoksa ben yine yemek yerine battaniyeye mi sarıldım? ikisi de aynı huzuru veriyor sonuçta.
az önce lazanyanın kokusuyla televizyonun karşısında uyuyakaldığımı fark ettim, rüyamda ise anneannenin lazanyasıyla oscar'a aday gösteriliyorum. şaka değil, oscar kesinlikle bu lezzete layık!
dilim lazanya daha mı? dayanamam sanıyordum, ama anneannenin o şefkatli bakışı altında kendimi yine tabakla baş başa buldum. zaten iradeyi kaybettiren bir lazanya kokusu değil mi hayat?
yalnızca anneannelerin şu hayatta başarabileceği bir koku bu, her ısırıkta aile toplantılarında oynanan tombalayı içten içe özletiyor. bugünün fast food dünyasında, bir tabak lazanya için mars'ı fethetmeye hazırım! keşke lazanya kokusunun parfümü çıksa da yanımda taşısam, ofiste caydırıcı etkisi olurdu.