et yemenin insan doğasında olmaması

bir elmayı dalından koparıp yiyebiliyor iken, sağa sola koşturan bir tavuğu yerden alıp pişirmeden yiyemiyoruz. bir martı balığı , bir aslan ceylanı, bir kurt kuzuyu pişirmeden afiyetle yiyebiliyor iken biz pişirdiğimiz halde sindirmemiz günler sürüyor uzun süreli tüketimde çeşitli sağlık sorunlarıyla karşılaşıyoruz. çiğ yemeyi saymıyorum bile. durum bu şekilde iken acaba yanlış mı yapıyoruz?

edit: köpek dişleriyle çiğ et kemiren delikanlıları hariç tutuyorum tabi. sözüm leblebi yerken dişleri kırılan yumuşaklara

edit2: vegan olmadığımı belirtmek ve başlığı açmadan 15 dakika önce tek başıma yarım kilo balık yiyen bir insan azmanı olduğumu belirtmek isterim. ancak çiğ et ile beslenen bir insan kaç yıl yaşayabilir ve ne kadar sağlıklı olabilir? sonuçta kola, sigara da içiyoruz ama ben hayatımda hiç kola ağacı görmedim

edit3: arkadaşlar çoğunuzun ağzında diş kalmamış, kalan dişlerin de içine amalgam doldurmuşlar hala köpek dişinden bahsediyorsunuz.

et yemenin insan doğasında olmaması başlığını okuyunca aklıma dinozorları yiyemediğimiz için dünya üzerinde kalan tek tür olmamızın sırrı geliyor insanız ama avcı değiliz, misal çita kadar hızlı değiliz, köpekbalığı kadar keskin dişli değiliz ama naneyi buldu mu da kaçırmıyoruz gerçi muz yendikçe de papağanlar sessizleşmez, devamke

insan midesiyle tavşanı çiğ yiyebilen varsa buyursun onu survivor şampiyonu ilan edelim, sadece yolunmuş gelsin gerekirse bütçeyi zorlayıp bir de ketçap alırız insanın doğasında et var mı tartışılır ama et yiyince ağırlığını hisseden tek tür olduğumuzu biliyorum, hem zaten mors dişiyle tavşan avlar mı insan pes valla!