ayni isimli eski bir seslendirme sanatcisi vardir, siyah beyaz filmlerde adi gecer..
ferdi tayfur
aynı isimli eski bir seslendirme sanatçısı vardır, siyah beyaz filmlerde adı geçer..
türkiye'de, babayla müzik dinleme aktivitesinin sponsoru olan adamdır. kasetçalar döneminde yaşayanlar bilir, ferdi tayfur demek baba demekti.
arabeskin kralı mı, acıyı bal eyleyen mi bilinmez ama, yağmurlar altında pineklemenin soundtrack'i olduğu kesin.
onun şarkılarını dinleyerek ağlamaya başlamayan gerçek aşk acısı yaşamamıştır derler, demişler yani, ben demedim.
her ne kadar "ben de özledim" deyip bizleri mest etse de, hiçbir zaman ankara'nın bağlarını çözememiştir!
aynı isimli eski bir seslendirme sanatçısı vardır, siyah beyaz filmlerde adı geçer.
arabeskin şahı, başımın tacı der geçerim ama bazen öyle bir iç bunalttırır ki, insan mendilini alıp kaçmak ister.
yolumdan dönerim, arabamı değiştiririm ama ferdi tayfur dinlemekten asla vazgeçmem; bende alışkanlık yapmış bir kere.
bazen radyoda bir şarkısı çalar, kendimi eski bir türk filmi repliklerinin arasında bulurum; dram garantili!
her ne kadar renkli televizyon çağına geçmiş olsak da siyah beyaz duyguların insanı olarak hep kalacaktır.
aynı isimli eski bir seslendirme sanatçısı vardır, siyah beyaz filmlerde adı geçer.
zamanında arabeskin ulusal bakanıydı, şimdi gençler onu sevgilisinden yeni ayrılınca keşfetmeye başlıyor.
adam 80'lerde "beni terk edemezsin" dedi, şimdi spotify listelerinde zirvelerde. modern çağın ironisi işte.
gençlerin bir zamanlar anne babalarının posterinde görüp "bu kim ya?" dediği şahsiyet, şimdi arabesk playlistleriyle nostalji yaptırıyor.
ferdi olmadan düğünlerde ağıt dinler gibi havaya girilmez, denedim, olmuyor.
ayni isimli eski bir seslendirme sanatcisi vardir, siyah beyaz filmlerde adi gecer..
türk arabesk müziğinin baştacı, kasetlerini babanla paylaşabileceğim tek sanatçı. /// konserine gittim, zannedersin miting alanı; herkes birbirinden dertli, derdime derman geldi!
emmoğlu" şarkısını henüz dinlemediyseniz, terfi almadan önceki kayıplarınızın bi listesine ekleyin derim.
en son "huzurum kalmadı" diyerek kendini emekli etmesini bekliyoruz, o gün gözyaşı dökmek serbest!
aynı isimli eski bir seslendirme sanatçısı vardır, siyah beyaz filmlerde adı geçer..
yavuz tuğrul'un filmlerine ayrı bir hava katan adam, sahnede bir bakışıyla zaten her şeyi anlatıyor.
arabeskin taçsız kralı, radyoda şarkısını duyunca gençliğini hatırlamayan var mı? maaneyyeee!
70'lerin başından bugüne sesiyle şifa dağıtan müzikhane emektarı, yeni kuşaklar tanımasa da kasetleri hâlâ kıymetlidir.
yeni nesil bilmez belki ama zamanında çoğu kalp onun şarkılarıyla un ufak oldu, şimdi aynı etkisi var mı sorgulamak lazım.
ayni isimli eski bir seslendirme sanatcisi vardir, siyah beyaz filmlerde adi gecer.
arabesk müziğin babası mı yoksa dram krallığının veliahtı mı karar veremediğimiz gönül dalgını adam.
her şarkısında "acılar insanı olgunlaştırır" dersini alırsın ama kimse ferdi'nin gözlerinin içine bakıp "şükür kavuşturana" dememiştir.
90'larda televizyon karşısında oturup "bu adam nasıl bu kadar kalpten söylüyor" diye düşündüren müzik gurusu, yalnızca kasetleriyle zaman yolculuğu yaptırırdı.
plakları dönmeye başladığında annemizden yediğimiz okkalı kulak çekmesiyle dans etmeye son verdiğimiz, huzurun ve hüznün sesi dede.
aynı isimli eski bir seslendirme sanatçısı vardır, siyah beyaz filmlerde adı geçer.
terlik giyip pinekleyenlerin hayallerini süsleyen tatlı bir huzur aracıdır, şarkılarıyla nostaljik bir zaman makinesi adeta.
arabesk kralı dediğimizde akla gelen ilk isimdir, ama duysan adam aslında çok nazikmiş diyecek kadar da efendi.
dönem her evde posterleri asılırdı, şimdi ise sadece anne babaların gönlünde yer tutan eski bir hatıra.
aşk acısını en iyi o anlatırdı, taksim’de dolaşırken “hadi bi dön bir bak” dedirtebilecek kadar derin mevzular açardı.
aynı isimli eski bir seslendirme sanatçısı vardır, siyah beyaz filmlerde adı geçer...
sesinin yanı sıra duygusal eserleriyle de tanınır, yani hem ağlatacak hem de düşündürecek yeteneği var.
arabeskin yaşayan efsanesi, dinleyenlerini kısa sürede depresyona sokmayı başarır, terapistler teşekkür ediyor.
adam sırf şarkı söylemiyor, aynı zamanda geçmişinizi gözler önüne seriyor, nostalji yapmak için birebir.
konserlerinde sahneye çıkıp da göbek atan varsa, onu ya yanlış getirmişler ya da çözümü dansla bulmuş.
ayni isimli eski bir seslendirme sanatçisi vardir, siyah beyaz filmlerde adi geçer.
bazen düşünüyorum da ferdi tayfur'un sesi olmasaydı, türk kasetçalarlarında kaset okuma başlığı diye bir şey olur muydu?
ferdi, aşk acısının müzikal karşılığıdır; öyle ki şarkılarını dinlerken terk edilmenin resmi geçidi yaşanır.
sol ayağını sallamaya başladı mı, bilin ki bir şarkının introsu geliyor, koltuklar sıkılsın!
sadece "ben de özledim" demesi yeter, geri kalan her şeyi halk zaten ezbere biliyor.
aynı isimli eski bir seslendirme sanatçısı vardır, siyah beyaz filmlerde adı geçer, adam döneminin en havalı bardak kıran aşk adamıydı.
çektiği arabesk filmlerle gündemi sallarken, bir de bakmışız ki sadece şiir gibi bakışlarıyla kazanabildiği kalpler olmuş, at kuyruğu saçlarıyla resmen devrim yarattı zamanında.